خرمشهر را خدا آزاد کرد."رهبر کبیر انقلاب اسلامی،حضرت امام خمینی (قدس سره)

... خرمشهر دروازه‌ای در زمین دارد و دروازه‌ای دیگر در آسمان و تو در جست و جوی دروازه‌ی آسمانی شهر هستی که به کربلا باز شده است و جز مردترین مردان را به آن راه نداده‌اند. جنگ بر پا شده بود تا از خرمشهر دروازه‌ای به کربلا باز شود.

شقایق‌ها پژمرده می‌شوند، اما عشق و زیبایی ماندگار است...

و به‌راستی آیا زیباتر از این راهی وجود داشت که خداوند از آن طریق، بهترین بندگان خویش را برگزیند؟ مجاهدان این تقرب را به بهای چشم فرو بستن بر تعلق حیات خریده‌اند و مگر آن متاع ارزشمند را جز به بهایی چنین گران می‌توان خرید؟

خرمشهر شقایقی خون‌رنگ است که داغ جنگ بر سینه دارد... داغ شهادت. ویرانه‌های شهر را قفسی درهم‌شکسته بدان که راه به آزادی پرندگانِ روح گشوده است تا بال در فضای شهر آسمانی خرمشهر باز کنند. زندگی زیباست، اما شهادت از آن زیباتر است...

خرمشهر از همان آغاز خونین‌شهر شده بود. خرمشهر خونین‌شهر شده بود تا طلعت حقیقت از افق غربت و مظلومیت رزم‌آوران و بسیجیانِ غرقه‌درخون ظاهر شود. و مگر آن طلعت را جز از منظر این آفاق می‌توان نگریست؟ آنان در غربت جنگیدند و با مظلومیت به شهادت رسیدند و پیکرهاشان زیر شنی تانک‌های شیطان تکه‌تکه شد و به آب و باد و خاک و آتش پیوست. اما... راز خون آشکار شد.

آنان را که از مرگ می‌ترسند از کربلا می‌رانند. مردانِ مرد، جنگاوران عرصه‌ی جهادند که راه حقیقت وجود انسان را از میان هاویه‌ی آتش جسته‌اند. آنان ترس را مغلوب کرده‌اند تا فتوت آشکار شود و راه فنا را به آنان بیاموزد. و مؤ‌انسان حقیقت آنانند که ره به سرچشمه‌ی فنا جُسته‌اند.

آنان را که از مرگ می‌ترسند از کربلا می‌رانند. وقتی کار آن‌همه دشوار شد که ماندن در خرمشهر معنای شهادت گرفت، هنگام آن بود که شبی عاشورایی بر پا شود و کربلاییان پای در آزمونی دشوار بگذارند...

ای شهید، ای آن که بر کرانه‌ی ازلی و ابدی وجود بر نشسته‌ای، دستی بر آر و ما قبرستان‌نشینانِ عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون کش.

شهر زمینی خرمشهر در دست دشمن افتاد، اما شهر آسمانی همچنان در تسخیر شهدا باقی ماند. از باطن این ویرانی‌ها معارجی به رفیع‌ترین آسمان‌ها وجود داشت که جز به چشم شهدا نمی‌آمد. خرمشهر مظهر همه‌ی تجاوز دشمن و مظهر همه‌ی استقامت ما بود و جنگ بر پا شد تا مردترین مردان در حسرت قافله‌ی کربلایی عشق نمانند. در پسِ این ویرانی‌ها معارجی به سال ٦١ هجری قمری وجود داشت و بر فراز آن، امام عشق، حسین بن علی آغوش تشریف بر گشوده بود. هزاران سال بر عمر زمین گذشته بود و همواره جسم زمین فرسایش یافته بود تا روح آن آباد شود. «کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام.»
سید شهیدان اهل قلم مرتضی آوینی

اللهم انی اسئلک بحق روح ولیک
علی بن ابی طالب
الذی مااشرک بالله طرفه عین ابدا
ان تعجل فرج ولیک القائم المهدی
--------------------------------------
همه نام بسیج در گمنامی است و عزت او در مظلومیت او و افتخار او حضور در صحنه های حساس در روز های حادثه.... بسیجی دلگیر نباش ،تو خار چشم دشمنی....

فکه سرزمین رمل و شن های روان است.
گرچه در نواحی شمال فکه زمین هایی با خاک طبیعی و قابل کشت وجود دارد، اما عمده ی این منطقه را تپه های ماهور رملی و بیابان های پوشیده از شن و ماسه در برگرفته است.
فکه یکی از محورهای اصلی تجاوز ارتش عراق به شمال خوزستان بود.عراقی ها با عبور از این محور توانستند خود را تا کنار رودخانه ی کرخه برسانند و به جاده ی اهواز- اندیشمک نزدیک شوند.

در آغاز جنگ وقتی فکه سقوط کرد ،پاسگاه های واقع در جنوب فکه محاصره شدند و نیروهای مستقر در آن ها با زدن به بیابان عقب نشینی کردند؛اما تعدادی در هنگام عقب نشینی راه را گم کردند و در اثر تشنگی شهید شدند.

در طول نبرد هشت ساله؛ دو عملیات وسیع و دو عملیات محدود نظامی در منطقه ی فکه به اجرا در آمد.

13 یگان از سپاه پاسداران و 3 یگان از ارتش جمهوری اسلامی در این عملیات شرکت داشتند.
در این عملیات که به درستی عملیات موانع لقب گرفته است،بعد از آن که نیروهای پیاده ی هر یگان برای رسیدن به نقطه رهایی و آغاز عملیات 8 تا 14 کیلومتر راه در میان دریایی از رمل طی کردند، با موانعی به عمق 4 کیلومتر روبه رو شدند.
موانع متعددی که به ترتیب ذیل از سوی دشمن تعبیه شده است.
1-میدان مین
2-سیم خاردار حلقوی به عرض 6 متر
3-مواضع کمین
4-سیم خاردار معمولی
5-میدان مین با عمق زیاد
6-سیم خاردار حلقوی
7-کانال به عرض 3تا 4 متر
8-سیم خاردار حلقوی
9-میدان مین
10-سیم خاردار حلقوی
11-کانال دوم
12-سیم خاردار حلقوی
13-میدان مین
14-خط اول دشمن
15- خط دوم دشمن